«فی بیوت اذن الله ان یرفع و یذکر فیه السمه»
در خانه هایی که خدا اذن داده تا اسمش در آنها بالا برده شود و یاد شود...
همیشه عاشق خانه هایی بودم که پر باشد از آرامش و قشنگی.
بعدتر دیدم که قشنگی هر خانه ای به ذکر توست.خانه هایی که بین همه ی چیدمان و وسائل و فرش ها و مبل هایش ،خطوط محبت واقعیِ واقعی نقش بسته است و زیبایی در سلول به سلولشان ثابت شده...
از آن موقع دوست می داشتم که خانه ی قلبم هم این طور باشد... و و حالا که نیمی از زندگی ها مجازی شده، دوست داشتم خانه ای داشته باشم ،مجازا از این خانه های قشنگ...
خانه ای که زیبایی ذکر خدا در سلول هایش بریزد و هر که مهمانش شد آرامش در قلبش تحکیم شود.
خانه ای داشته باشم «فقط برای تو»
که همه ی قشنگی ها از توست...
یا جمیل..
اذن میدهی؟